Düzeltme refleksi, sağlık profesyonellerinin çocuklara iyi sağlık için doğru yolu tavsiye etme eğilimini tanımlar. Bu genellikle uygulamada çelişkili bir etkiye sahip olabilir ve şidiki durumu korumak için istemeden argümanı güçlendirebilir. Esasen, çoğu insan değişim konusunda kararsız olduklarında iknaya direnir ve davranışı sürdürme nedenlerini hatırlatarak yanıt verir. Uygulamada motivasyonel görüşme, klinisyenlerin çocuğun değişim için motivasyonlarını keşfedebilmeleri için başlangıçtaki düzeltme refleksini bastırmalarını gerektirir.

Sonunda davranış değişikliğine yol açacak olan, uygulayıcının değil, çocuğun kendi değişim nedenleridir. Uygulayıcı, çocuğun ilgi alanlarına, kaygılarına ve değerlerine merakla yaklaşarak ve çocuğun değişim motivasyonlarını açıkça keşfederek, çocuğun motivasyonlarını ve değişimin önündeki potansiyel engelleri daha iyi anlamaya başlayacaktır.

Çocuğu neyin motive edeceğini ve durumlarının artılarını ve eksilerini anlamak için etkili dinleme becerileri esastır. Motivasyonel görüşmede genel bir kural, bir konsültasyonda dinleme ve konuşma için eşit miktarda zamanın harcanması gerektiğidir.

Çocukların sonuçları, tedavilerinde aktif bir işbirlikçi olduklarında iyileşir. Çocuklara yetki vermek, sağlıklarını iyileştirmek için nasıl değişiklik yapabilecekleri konusunda kendi fikirlerini keşfetmeyi ve geçmişte neyin başarılı olduğu konusunda çocuğun kişisel bilgisinden yararlanmayı içerir. Gerçekten işbirlikçi bir terapötik ilişki, güçlü bir motive edicidir. Çocuklar bu ilişkiden en çok, uygulayıcının da değişimin mümkün olduğuna dair umudunu somutlaştırdığı zaman yararlanır.