Θέμα 3 Τεχνικές Συμπεριφοράς της Θεωρία CBT στις Διατροφικές Παρεμβάσεις

Τεχνικές της θεωρίας CBT για οποιαδήποτε παρέμβαση στη διατροφή/τρόπο ζωής για τον καθορισμό στόχων και την επίτευξη αλλαγών συμπεριφοράς

ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΕΜΠΕΙΡΙΣΜΟΣ

Μια συστημική διαδικασία θεραπευτή και παιδιού που συνεργάζονται μαζί για να καθορίσουν κοινούς θεραπευτικούς στόχους.

ΣΩΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Οι σωκρατικές ερωτήσεις στηρίζονται στην αρχή «Εσύ ξέρεις, εσύ μου λες». Ο ερωτών είναι φιλικός (δεν χρησιμοποιεί αντιπαράθεση ή κριτική), προτείνει διερευνητικά και χρησιμοποιεί την υπόθεση. Ο ερωτώμενος εκφράζει τις δικές του απόψεις, οδηγείται σε συμπεράσματα που πιστεύει και με τον τρόπο αυτόν προλαμβάνεται η «αντίσταση» από μέρους του

Άλλες τεχνικές στη θεωρία CBT

Στοχοθεσία Θέτω SMART στόχους
Επιβράβευση
Η επιβράβευση σχετίζεται άμεσα με τον καθορισμό στόχων: ο διαιτολόγος βοηθά το παιδί να βρίσκει τρόπους που δεν σχετίζονται με το φαγητό, για να ανταμείβει τον εαυτό του μετά από την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων (συντελεστική μάθηση). Μέσω αυτής, μπορεί να δοθεί έμφαση ακόμα και σε μικρά βήματα–στόχους. Στη διαιτητική παρέμβαση η ανταμοιβή δεν αναφέρεται σε τρόφιμα και είναι επιθυμητό να περιλαμβάνει ψυχαγωγικές δραστηριότητες, αγορές πέραν των τροφίμων.
Αυτοπαρακολούθηση
Η αυτοπαρακολούθηση έχει δύο συνιστώσες, δηλαδή μέτρηση και αξιολόγηση: Το παιδί (1) μετρά και καταγράφει τη δική του συμπεριφορά (μέτρηση) και στη συνέχεια (2) συγκρίνει αυτήν την καταγεγραμμένη συμπεριφορά με ένα προκαθορισμένο πρότυπο (αξιολόγηση).
Ανατροφοδότηση
Πρέπει να εστιάζουμε σε θετικές αλλαγές.
Γνωσιακή αναδόμηση
Στη γνωσιακή αναδόμηση περιλαμβάνεται η αναγνώριση των δυσλειτουργικών σκέψεων όπως αυτές εμφανίζονται.
Έλεγχος ερεθισμάτων
Ο έλεγχος ερεθισμάτων αναφέρεται στην τροποποίηση της εμφάνισης ή της συχνότητας των ερεθισμάτων/μηνυμάτων τα οποία ενισχύουν την «προβληματική» συμπεριφορά ή αυξάνουν τις πιθανότητες να εμφανισθεί η νέα επιθυμητή συμπεριφορά.
Επίλυση προβλημάτων
Θα πρέπει να ακολουθείται ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο.
Αντιμετώπιση καταστάσεων υψηλού κινδύνου
Το πρωταρχικό βήμα εδώ είναι να κάνουμε το παιδί να αναγνωρίσει ποιες είναι αυτές οι καταστάσεις υψηλού κινδύνου.
Πρόληψη υποτροπής
Περιλαμβάνει συζήτηση για μελλοντικές καταστάσεις υψηλού κινδύνου